Maandelijks latin/jazz concert in Le Café.
Deze keer met Ruud Breuls en Simon Rigter

Line-up:
Ruud Breuls – trompet
Simon Rigter – tenorsax
Karel Boehlee – piano
Jos Machtel – contrabas
Marcel Serierse – drums

Bert Jansma (jazzjournalist): "Wat een onzin, die discussies over jazz-dan, jazz-nu, jazz-in-de-toekomst en jazz-hoe! Dat waren mijn eerste gedachten bij het beluisteren van "Rise and Shine" van het Nederlandse Ruud Breuls/Simon Rigter Quintet. Want ik hoorde pure jazz, jazz van alle tijden. Niet pretentieus, geen affectie, geen achterbakse agenda’s, maar jazz van vijf musici die ‘gewoon’ bij elkaar zijn gekomen om mooie muziek te maken. Elk van hen is zeer bekwaam, en altijd bewust van de emotionele inhoud van hun geluid. Tenorsaxofonist Simon Rigter en trompettist Ruud Breuls kwamen in 1997 voor het eerst samen onder leiding van pianist en vader van de Nederlandse jazz Cees Slinger, in de band Buddies in Soul. Slinger overleed in 2007 en liet de "maatjes" Breuls en Rigter alleen achter. Beiden zijn zeer gerespecteerde solisten in big bands, de eerste in de Duitse WDR Big Band, de laatste in het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. In hun huidige kwintet worden ze vergezeld door een ritmesectie van hetzelfde hoge kaliber: pianist Karel Boehlee (die Toots Thielemans begeleidde tijdens zijn Europese concerten), bassist Jos Machtel en de veelzijdige drummer Marcel Serierse. Onder de composities die ze hier presenteren is er slechts één standaard: "Let’s Cool One" van Thelonious Monk.

De overige zeven zijn eigen werk, dat de muzikale persoonlijkheid van de band benadrukt. Drie ervan zijn geschreven door tenorman Rigter en vier door pianist Boehlee, waarmee ze bewijzen sterke verhalenvertellers te zijn met een kleurrijk palet. Simon Rigter citeert graag Dizzy Gillespie, die zei dat goede jazz met één voet in het verleden en met de andere in de toekomst moet staan. "In mijn composities ben ik me wat meer bewust van het verleden", zegt hij, "terwijl een muzikant als Karel Boehlee met een modernere aanpak schrijft". Hoe dan ook, de match is ideaal. Luister naar Simons boppige "Blanton", verwijzend naar Ellingtons bassist Jimmy Blanton, een van de meest invloedrijke bassisten uit de jazzgeschiedenis, of zijn "Rise and Shine", met echo’s van de Messengers. Of Boehlee’s prachtige "Goodbye Cerbaia", de pijn verhuld door schoonheid en met Breuls als de perfecte balladeur op bugel. En de kwasten en stokken van Marcel Serierse die Rigter’s springerige "Olivia’s dance" leiden, geschreven voor zijn kleine nichtje; of Boehlee’s gevoelige en bedachtzame "Passage of Jaco". Emoties en kleuren in overvloed. ‘Eerlijke muziek,’ voegt Simon Rigter eraan toe. ‘We hebben het in één take opgenomen, geen toevoegingen, geen reparaties.’ Jazz die oprecht is."

De tickets voor dit concert worden gesponsord door Le Café.